Exploitatieovereenkomst

Een exploitatieovereenkomst is een afspraak tussen 2 partijen, waarin staat besloten welke partij een onderneming of project zal ‘overnemen’. Een exploitatieovereenkomst wordt op verschillende manier gebruikt.
In een exploitatieovereenkomst wordt afgesproken dat de ene partij de onderneming van een andere partij zal exploiteren. Dit komt vaak voor bij horeca-ondernemingen en wordt dan vaak gecombineerd met het overnemen van de huur van de bedrijfsruimte. In feite is het dus een soort huurcontract (onderhuur), met een aantal extra’s: namelijk de onderneming, goodwill, naam en inventaris. Bij het overnemen van een restaurant zouden bijvoorbeeld onder meer de handelsnaam, bar en geluidsinstallatie overgenomen worden.

In deze horeca-setting wordt zo’n exploitatieovereenkomst ook wel een pachtovereenkomst genoemd. Dit is juridisch gezien niet juist, want een pachtovereenkomst in de zin van de wet heeft betrekking op onroerend goed dat aan een ander in gebruik wordt gesteld ter uitoefening van landbouwactiviteiten. De wettelijke regeling met betrekking tot pacht heeft dan ook niets te maken met horeca-exploitatieovereenkomsten.

Een andere mogelijke betekenis van de exploitatieovereenkomst is van contract tussen de overheid (bijvoorbeeld een gemeente) en private partijen voor het aanleggen van publieke voorzieningen, zoals riolering, bestrating en een elektriciteitsnetwerk.

Zie 7:311 BW.