Executie

Wanneer een schuldeiser in een procedure een vordering toegewezen krijgt die de schuldenaar weigert te betalen, kan hij zich verhalen op diens goederen door er beslag op te leggen en vervolgens over te gaan tot executie. Dat is een executoriaal beslag en houdt in dat de schuldeiser de goederen verkoopt en zijn vordering voldoet uit de opbrengst. De bevoegdheid om hiertoe over te gaan wordt gegeven door de rechter die de procedure beslist, en heet een executoriale titel. Het executoriaal beslag wordt gelegd door een deurwaarder.

Het verschil tussen het executoriale beslag en het conservatoire beslag is dat een conservatoir beslag gelegd wordt vóórdat er in een procedure een vonnis van de rechter is verkregen. De schuldeiser heeft dan dus geen executoriale titel, maar wil wel beslag leggen om de goederen waarop hij zich kan verhalen veilig te stellen (zodat ze bijvoorbeeld niet worden doorverkocht). Het conservatoire beslag biedt dan een uitweg. Een conservatoir beslag verandert in een executoriaal beslag wanneer de betreffende vordering vervolgens in de procedure wordt toegewezen: de schuldeiser krijgt dan alsnog het recht om tot executie over te gaan.

Zie 3:276 BW en 439 Rv.