Crediteurenakkoord

Tijdens een faillissementsprocedure kan de gefailleerde proberen om met zijn schuldeisers een akkoord te bereiken. Dit zal inhouden dat een deel van de schulden wordt voldaan en dat de schuldenaar in ruil daarvoor finale kwijting krijgt. Dit is voordelig voor de schuldenaar, omdat hij daardoor de mogelijkheid krijgt om zijn onderneming voort te zetten. Niet alle crediteuren hoeven met het akkoord in te stemmen. Vereist is dat een meerderheid van de concurrente schuldeisers voor het akkoord stemt, en dat die meerderheid minstens de helft van hun gezamenlijke vorderingen vertegenwoordigt. De preferente schuldeisers zijn niet gerechtigd om over het akkoord te stemmen. Wanneer het akkoord wordt aangenomen, is het bindend voor alle concurrente schuldeisers.

Het akkoord is pas van kracht als de rechter het heeft goedgekeurd; dit heet homologatie.

Zie 138 Fw.