Beneficiaire aanvaarding

Bij een overlijden hebben erfgenamen drie opties ten aanzien van de nalatenschap. Dit zijn ‘zuiver aanvaarden’, ‘beneficiair aanvaarden’ en ‘verwerpen’.

Bij zuivere aanvaarding wordt de nalatenschap in zijn volledigheid overgebracht naar het bezit van de erfgenamen. Zij treden als het ware qua vermogensrecht in de positie van de overledene, ook wel de ‘erflater’ (dit heet ‘rechtsopvolging onder algemene titel’). Wanneer een erflater echter meer schulden nalaat dan baten, betekent dit ook dat de schuldeisers van de overledene zich kunnen verhalen op het privé-vermogen van de erfgenamen.

Bij beneficiaire aanvaarding wordt de nalatenschap slechts aanvaard voor zover hij uit meer baten dan schulden bestaat. Dit betekent dat eerst wordt gekeken of de schuldeisers kunnen worden betaald met de baten van de erflater, en wat er dan nog over is gaat naar de erfgenamen. Dit kan een verstandige optie zijn wanneer het bij overlijden onduidelijk is hoeveel baten en schulden de erflater heeft.

Bij verwerping gaat de erfenis volledig aan het vermogen van de erfgenaam voorbij.

Zie 4:190 BW.