Hoe bewijst u dat iemand uw software kopieert?

Heeft u of uw bedrijf software ontwikkeld? Dan rust op de broncode van deze software waarschijnlijk een auteursrecht en zult u deze naar verwachting zoveel mogelijk geheimhouden. Stel dat u ziet dat uw concurrent ineens gebruikmaakt van software die verdacht veel op die van u lijkt. Hoe kunt u dan bewijzen dat uw concurrent daarmee inbreuk heeft gemaakt op uw auteursrechten en/of bedrijfsgeheim? Dit vertel ik u aan de hand van een geschil tussen Relatics en Semantx.

Waarover gaat het geschil tussen Relatics en Semantx?

IT-bedrijven Relatics en Semantx hebben beide een softwareplatform ontwikkeld om informatie binnen bouw- en infrastructuurprojecten te kunnen beheren. Relatics meent dat de software van Semantx inbreuk maakt op haar auteursrecht en dat Semantx bij de ontwikkeling van de software gebruikmaakt van haar bedrijfsgeheimen. Daarbij stelt Relatics dat drie van haar voormalige werknemers nu bij Semantx werken en geheime kennis doorspelen.

Hoe kan Relatics dit in een hoofdprocedure bij de rechtbank bewijzen? Hiervoor zal Relatics onder andere haar broncode met die van Semantx moeten vergelijken.

Het leggen van bewijsbeslag

Om deze vergelijking te kunnen maken, zal Relatics eerst de broncode van Semantx tot haar beschikking moeten krijgen. Hiervoor heeft Relatics met toestemming van de rechtbank bewijsbeslag gelegd bij Semantx. Dit houdt in dat er namens Relatics een deurwaarder is langsgegaan bij Semantx om de gevraagde data te verzamelen. De data die de deurwaarder daar op verschillende computers, desktops en cloudomgeving heeft gevonden, heeft de deurwaarder veiliggesteld.

Het verzoek om een voorlopig deskundigenonderzoek

Relatics heeft echter geen toegang tot de inbeslaggenomen data en kan na het beslag dus niet zelf nagaan in hoeverre Semantx haar broncode kopieert en bedrijfsgeheimen gebruikt. Wat nu?

Voordat het geschil tussen Relatics en Semantx in de hoofdzaak zal worden behandeld, vordert Relatics daarom bij de rechtbank dat er een deskundige wordt benoemd die de broncodes kan vergelijken. Een deskundige zou kunnen aangeven of er een redelijke kans is dat Semantx inbreuk maakt op de auteursrechten en bedrijfsgeheimen van Relatics.

Zowel als onderbouwing van haar vordering voor het voorlopig deskundigenonderzoek als in de hoofdzaak stelt Relatics dat de software van Semantx grotendeels dezelfde functionaliteiten heeft. Ook is het volgens haar onmogelijk dat bij het ontwikkelen van de software geen gebruik is gemaakt van geheime informatie van Relatics. De software is immers vlak na het vertrek van haar drie werknemers naar Semantx ontwikkeld.

Oordeel van de rechtbank

De rechtbank wijst de vordering echter af. Ondanks dat Relatics haar vordering op de verkeerde grondslag heeft gebaseerd, oordeelt de rechtbank dat Relatics niet voldoende duidelijk heeft gemaakt waarom er in deze fase van de procedure een deskundigenonderzoek zou moeten komen. Het inhoudelijke debat in de hoofdzaak waarvoor Relatics dezelfde argumenten geeft, moet immers nog worden gevoerd.

Bovendien heeft Semantx volgens de rechtbank voldoende betwist dat hun software niet in korte tijd geschreven kon worden.

Wat betreft de overeenstemmende functionaliteiten zegt de rechtbank dat deze als zodanig niet auteursrechtelijk beschermd zijn, zodat er geen sprake kan zijn van auteursrechtinbreuk. Wel zou hierbij  sprake kunnen zijn van het hergebruiken van bedrijfsgeheimen. Relatics wil de rechtbank echter niet vertellen welke van haar bedrijfsgeheimen zouden zijn hergebruikt door Semantx. Dit is volgens de rechtbank in strijd met het beginsel van openbaarheid van de procedure dat verlangt dat beide partijen gelijk zijn geïnformeerd. Ook is het zo niet duidelijk waar de rechtbank de deskundige naar zou moeten laten zoeken.

Wat had Relatics anders kunnen doen?

Allereerst had Relatics ervoor kunnen kiezen om op een eerder moment in de procedure een voorlopig deskundigenonderzoek te vorderen. Bij voorkeur al voordat zij haar argumenten in de hoofdprocedure gaf. Een voorlopig deskundigenonderzoek kan namelijk worden gebruikt om inzicht te krijgen in de haalbaarheid van standpunten en aldus te beoordelen of het raadzaam is een procedure voort te zetten.

Ook had Relatics duidelijker kunnen maken welke van haar bedrijfsgeheimen door Semantx zouden zijn hergebruikt. Hoewel het begrijpelijk is dat Relatics niet zomaar haar bedrijfsgeheimen wil prijsgeven, had zij kunnen verzoeken om de toepassing van het zogenaamde vertrouwelijkheidsregime. Dit is een regime dat speciaal is bedacht om de bescherming van bedrijfsgeheimen in gerechtelijke procedures te waarborgen.

Daarnaast had Relatics inzage of afgifte van de inbeslaggenomen data kunnen vorderen. Voor zo’n verzoek is echter wel vereist dat Relatics nader onderbouwt waarom Semantx inbreuk maakt en/of bedrijfsgeheimen van Relatics hergebruikt. Dit zou in dit geval waarschijnlijk lastig zijn geweest voor Relatics zonder voorlopig deskundigenonderzoek.

Vragen?

Heeft u vragen naar aanleiding van het artikel? Contact dan een van onze advocaten via de mail, telefonisch of vul het contactformulier in voor een vrijblijvend eerste gesprek. Wij denken graag met u mee.