Crediteurenakkoord sluiten met schuldeisers
Op het moment dat een bedrijf of organisatie in financiële moeilijkheden verkeert, zijn er verschillende instrumenten om een faillissement te voorkomen. Het sluiten van een crediteurenakkoord is één van de mogelijke oplossingen. Het aanbieden van een akkoord aan schuldeisers gebeurt over het algemeen in situaties waarbij een mogelijk faillissement anderzijds onafwendbaar is. Door het accepteren van het akkoord ontvangen crediteuren een percentage van de openstaande vordering tegen finale kwijting. Schuldeisers zijn niet verplicht in te stemmen met het akkoord.
Instemming met voorwaarden
Ondernemingen die door een hoge schuldenlast met acute financiële problemen kampen kunnen met behulp van een crediteurenakkoord trachten een faillissement te voorkomen. Door accepteren van het akkoord betaalt de schuldenaar een schuldeiser slechts een deel van de openstaande vordering(en). Het restant wordt kwijtgescholden. Binnen de huidige wetgeving dient het akkoord door vrijwel alle schuldeisers geaccepteerd te worden. Gebeurt dit niet, dan is er een meer dan realistische kans dat het akkoord van tafel verdwijnt. Veelal met een faillissement van de schuldenaar als gevolg. Kortom, men wordt failliet verklaard.
Voorwaarden van een crediteurenakkoord
Aan het crediteurenakkoord zijn verschillende voorwaarden verbonden. Voordat het akkoord door de rechtbank wordt goedgekeurd, dient:
• tenminste de helft van de schuldeisers en aandeelhouders (die samen over meer dan 50% van de aandelen beschikken) het akkoord te steunen
• de onderneming die het akkoord aanbiedt te beschikken over rendabele bedrijfsactiviteiten
• het crediteurenakkoord schuldeisers een gunstigere oplossing te bieden dan een faillissement
• een akkoord noodzakelijk en toereikend te zijn bij het voorkomen van een faillissement
Schuldeiser niet akkoord met betalingsregeling
De schuldenaar kan middels een crediteurenakkoord trachten in overeenstemming te komen met de schuldeisers over een voorstel tegen finale kwijting, inhoudende dat enerzijds de schuldenaar een deel van de schuld voldoet en anderzijds dat de schuldeiser (een deel van) de schuld kwijtscheldt. De schuldeiser hoeft niet akkoord te gaan met het voorstel.
Een crediteurenakkoord treedt alleen in werking als alle crediteuren het voorstel accepteren. Indien dit niet het geval is bestaat er nog de mogelijkheid tot een dwangakkoord. Dit houdt in dat de rechter een akkoord vaststelt en dit verbindend verklaart op alle schuldeisers. Als de helft van de schuldeisers, welke tezamen minstens de helft van de schuld vertegenwoordigen akkoord gaan, zal het akkoord door de rechter worden bekrachtigd, inhoudende dat alle schuldeisers zijn gehouden aan het akkoord.
Wet Homologatie Onderhands Akkoord (WHOA)
Kan een crediteurenakkoord alleen worden gesloten met instemming van vrijwel alle schuldeisers, de invoering van de Wet Homologatie Onderhands Akkoord (WHOA) biedt een bedrijf in zwaar weer aanvullende mogelijkheden om een faillissement te voorkomen. Ondernemingen hebben met deze wet meer ruimte om schulden te herstructureren door het sluiten van een onderhands akkoord met schuldeisers en aandeelhouders. Schuldeisers die niet akkoord gaan met een betalingsregeling worden via deze wet gedwongen mee te werken. De rechtbank kan het akkoord goedkeuren en onder voorwaarden opleggen aan schuldeisers. Doel van de WHOA is het vergroten van herstructureringsmogelijkheden en het terugdringen van het aantal faillissement aanvragen en failliet verklaringen.
Een succesvol en acceptabel akkoord
Zowel het opstellen en sluiten van een crediteurenakkoord als het bepalen van de inhoud van een akkoord onder de Wet Homologatie Onderhands Akkoord (WHOA) is complex. Onze specialisten in insolventierecht en faillissementsrecht zijn gespecialiseerd in het vinden van maatoplossingen – in elke situatie. Met betrokken begeleiding en deskundigheid ondersteunen we bedrijven bij het opstellen van een succesvol en acceptabel akkoord. Neem voor meer informatie contact op met één van onze insolventiespecialisten.